U organizaciji Opštine Petrovac-Drinić, na Duhove, 14. i 15. juna 2008. godine u Kozilima podno Klekovače i više Drinića održana je treća po redu Štraparijada. Takmičenje je organizovano u tri kategorije: samci, laki parovi do 1150 kg i teški parovi konja. Iako vremenske prilike nisu išle na ruku organizatoru ipak se može reći da je Štraparijada uspjela. Prvi dan, i pored kiše i neuobičajene hladnoće za ovo doba godine, takmičnje je pratilo oko 1500 ljudi. Drugi dan se vrijeme proljepšalo i povlačenje trupaca je pratilo oko 5000 ljudi.
Posjetioci su dolazili iz raznih krajeva bližeg i daljeg okruženja. Bilo je tu ljudi iz Like i sa Banije, Srbije, iz zapadne Hercegovine, srednje Bosne, Romanije, Brčkog a iz Novog Grada u Kozila se probio čak i jedan autobus. Sve u svemu ova manifestacija je, bar po posjetiocima, dobila i međunarodni karakter. Za svaku pohvalu je činjenica što se u ova dva dana nije desio ni jedan jednini incident.
Na ovo takmičenje se prijavilo 24 laka para, 17 samaca i 28 teških parova konja. U odnosu na prošlu godinu to je višestruko povećanje broja konja. Samci su vukli trupac težine 1,3 kubika, laki parovi 1,9 a teški 2,17. Međutim, kako će se to kasnije ispostaviti, presudnu ulogu u prevučenoj dužini odigrala je startna pozicija takmičara, odnosno sreća prilikom izvlačenja broja. Težina trupca, vještina furmana i jačina konja je bila u drugom planu.
Ovako je izgledala arena prije početka takmičenja. Kiša i blato su učinili svoje. Atmosfera, i za konje i za nastupajuće posjetioce, je bila skoro autentična radnim uslovima štraparskih konja u šumi. Na mahove kiša je počinjala i stajala što je za takmičare bila otažavajuća ili olakšavajuća okolnost. Vlažnija staza je omogućavala lakšu vuču i veću dužinu povučenog trupca.
U 17 improvizovanih ugostiteljskih objekata moglo se naći pečena prasetina i jagnjetina kao i jela sa roštilja. U pauzama takmičenja posjetioci su se mogli okrijepiti i pripremiti za uzbuđenja nove runde. Ispod većine šatora mogla se čuti živa muzika i pjevači koji su dodatno podgrijavali već dobru atmosferu. Pored ovoga, nekoliko zanatlija izložilo je i ponudilo za prodaju svoje proizvode. Radilo se o opremi za konje i drvenariji.
Glavnu “ulicu” ovog improvizovanog naselja možete vidjeti na slici dolje lijevo, sve sa neizbježnim blatom za koji je jedini lijek bila stara dobra gumena čizma. Razonoda za mnogobrojnu djecu koja su prisustvovala ovoj manifestaciji bila su mala konjska kolica koja je vukao konjić poni, vlasništvo Dušana Lukića Ducelje, velikog entuzijaste i idejnog i organizacionog tvorca drinićke Štraparijade.
Početak zvaničnog dijela takmičenja kao i prošle godine podrazumjevao je defile konja. Za razliku od prošle godine, ove godine nije bilo polufinala i finala već su se prvi dan takmičili laki parovi konja i samci a drugi dan je bio namjenjen za tešku kategoriju. Vlasnici konja su prije takmičenja morali uplatiti 50 KM za samce i 100 KM za lake i teške parove.
I takmičenje je moglo da počne. Nagrade su bile sljedeće, u kategoriji samaca prvo mjesto je nosilo 1000 KM, drugo 700, treće 500 i četvrto 300. U kategoriji laki parovi prvo mjesto je nosilo 1500 KM, drugo 1000, treće 600 i četvrto 400. U kategoriji teških parova konja prvo mjesto je nosilo 2500 KM, drugo 2000, treće 1500 i četvrto 1000 konvertibilnih maraka. Dugo pripremani konji i njihovi goniči napokon su u areni mogli da pokažu svoje umijeće i snagu.
Za razliku od prošle godine uvedene su nove propozicije. Tri sudca u areni, od kojih je glavni bio Stevan Trninić, imala su pravo dodijeliti žuti karton, (prvu opomenu) i crveni karton (isključenje sa staze) za one kočijaše koji su previše tjerali i šibali svoje konje. Napeta borba sa stazom, vremenom i težinom vidi se i na licu Dušana Lukića čiji su konji za ova dva dana osvoji najviše nagrada.
Slavlju Ribničana nije bilo kraja a njihov novi heroj im je na rukama. Na kraju podijeljene su i novčane kao i robne nagrade. Sa bine, ispred organizacionog odbora, takmičarima kao i prisutnim gostima se na svemu zahvalio Jandrija Budimir.
Poslije ovoga zvaničnog dijela, na binu su se popeli momci iz grupe Krupsko vrelo i zapjevali na sveopšte veselje prisutnih. Poslije njih binu su zauzele Preldžije i pjesma se nastavila. Na kraju ostaje utisak da je ova treća po redu Štraparijada daleko organizovanija od onih prethodnih. I pored izuzetno teških vremenskih prilika odrađen je veliki posao, auočeni nedostatci će biti sigurno otklonjeni do sljedeće godine.